Achter de muren van kasteel Limbricht stond vandaag een belangrijke pot op het programma. Ondanks vier afmeldingen, waaronder twee langdurige blessures die pas na de winter terugkeren, trok RIOS’31 met veertien man ten strijde. Beide teams moesten winnen om aansluiting te houden.
Die start… die was helaas niet best. Binnen no-time keek RIOS’ 31 tegen een onnodige 1-0 achterstand aan. Maar daarna gebeurde iets waar RIOS’31 om bekend staat: de ploeg herpakte zich, zette druk en werd een tijdje gelijkwaardig. Vanuit dat betere spel kwam ook dé kans op de 1-1. Ilija zette goed door, passeerde zijn man en legde de bal voor op Wouter. Die kwam nét één schoenmaat tekort om hem binnen te lopen, het had een heerlijke gelijkmaker kunnen zijn.
En precies in die fase leek RIOS aan te haken. Tot vlak voor rust. De buitenspelval klopte niet goed, Zwentibold profiteerde en maakte er 2-0 van. Zuur, want het spelbeeld was daarvoor prima.
In de rust werd nog helder neergezet wat nodig was, maar nauwelijks terug in het veld viel al snel de 3-0 én 4-0. Daarmee was de wedstrijd eigenlijk gespeeld. De rek ging eruit en het werd vooral tegenhouden. Een prachtige vrije trap zorgde tien minuten voor tijd voor de 5-0 en na wat gerommel achterin viel vlak voor het eind ook nog de 6-0.
Het bleef bij 6-0, een score die de sterke fase in de eerste helft geen recht doet. Volgende week weer nieuwe kansen en hopelijk weer die strijdlust uit die eerste 45 minuten.
Reactie plaatsen
Reacties