Sommige zondagen voelen als een taaie strijd, al vanaf het eerste fluitsignaal: het spel stroef, het ritme zoek, niets gaat vanzelf en toch moet je er met z’n allen doorheen. Dit was zo’n middag op de Susterse Hei. Rios kwam redelijk compleet aan de aftrap, maar trof een tegenstander die, ondanks een veldslag de week ervoor, met strijdlust het veld opging. Voor de wedstrijd werd er nog gewaarschuwd: “Niet denken dat dit een makkie wordt.” Maar vanaf minuut één bleek dat sommige jongens nog niet helemaal wakker waren. De Hei beet zich vast in elke meter, terwijl Rios vooral afwachtend speelde. Pas na een half uur begon de motor een beetje te draaien. Kansen volgden: een kopbal van Ilija die de paal kuste, twee dreigende momenten van Wouter waaronder een heerlijk afstandsschot. Aanvallend had de thuisploeg, ondanks de strijdlust, weinig in te brengen.
Toch was de sfeer in de rust alles behalve rustig. Trainer Mart, normaal een toonbeeld van beheersing, liet duidelijk merken dat dit niet de strijdlust was waar Rios voor staat. Er moest meer diepgang komen, meer lef, meer beleving. Maar ook na rust kwam dat niet meteen los. Sterker nog: na tien minuten viel de eerste wissel (Steven voor Roy) en vrijwel direct daarna een discutabele penalty tegen na vermeend hands van Arjen. De scheids floot verder prima, maar dit moment voelde voor iedereen bijzonder wrang. De spits van de Hei, een oudgediende van Rios, schoot hem binnen: 1-0.
Daarna moest het gebeuren. De trainer gooide zijn gouden wissels in de strijd: Zemir en Lythiano kwamen voor Ilija en Arjen. De Susterse Boys zakten steeds verder terug en Rios begon via links , met een bedrijvige Steven in een meer 433 opstelling eindelijk door te duwen, al leverden de voorzetten nog weinig op. Rick schoot nog op de lat, maar echt grote kansen bleven uit.
De thuisspelende ploeg raakte vermoeid, dit gaf de ingevallen spelers nog meer energie. Met nog tien minuten op de klok kwam Necati erin voor Jules. De druk werd groter en groter, en uiteindelijk viel-ie dan toch: via een scrimmage voor de goal na wederom een voorzet van Steven werkte Zemir de bal binnen, 1-1. Na dat moment kreeg Rios steeds meer hoop en ging nog meer vooruit spelen, kwam dit ook door de opkomende Lythiano?
In de allerlaatste minuut ging Rick er fantastisch langs en zijn voorzet werd genadeloos binnengekopt door Dima: 1-2. De Hei zette nog één keer alles op alles en kreeg een corner, maar die werd onderschept door Wouter en meteen ging de bal diep naar de vrijstaande Zemir, die koel bleef en de 1-3 op het bord zette. En zo werd het een collectieve overwinning. Geen schoonheidsprijs, wel karakter. Want een wedstrijd duurt nu eenmaal 90 minuten en in dit soort duels telt elke minuut.
Op naar de derby tegen Slekker Boys. Klaar om samen weer te knokken.
Reactie plaatsen
Reacties